مرحوم آقای کاظم مشیری تفرشی و همسرشان مهری مجلسی بنیانگذاران مجتمع مسکونی گیلارا میباشند. ایشان در سال ۱۳۰۲ در اراک متولد شده و در سال ۱۳۸۹ در تهران بدرود حیات گفتند.
ایشان در طول خدمات مهندسی و نظارت خود در وزارت راه و ترابری سفرهای متعددی به سراسر ایران کرده و نقش مهمی در نقشه برداری اولیه راههای اصلی, فرعی و مال رو کشور و توسعه آنها داشتند.
آقای مهندس مشیری فعآلیاتهای عمرانی خود را بر روی این زمین جنگلی به طور مداوم ادامه داد و آن را به شهرکی مسکونی تبدیل کردند. پس از ۴۵ سال پیگیری خستگی ناپذیر، شهرک گیلارا به عنوان یکی از مجتمع های مسکونی ارام، زیبا و مرغوب استان مازندران به شمار میرود.
! باغبان پیر باغبان سلام! ای باغبان پیر! با تو هستم! با تو که برف پیری تمام سر و ابروها و سبیل های ترا پوشانده! میخواهم با تو درد و دل کنم. تو هم با من صحبت کن. از درد دلهایت بگو. از شادیهایت بگو. از رنجهایی صحبت کن که آثار آن را از لا بلای چین و چروکهایی که زیر آفتاب سوخته و برشته و قهوهای شده و به سیمای تو نقش داده میتوان دید. از زحمتهایی بگو که در زمستان و تابستان، در سرما و گرما کشیدی و به باغ جان دادی، و پینههای دست تو و چشمان بی رمق گود افتاده در کاسه سرت از آن حکایتها دارد. چرا ساکت هستی؟ چرا حرف نمیزنی؟ مگر صدای مرا نمیشنوی؟ مگر مرا نمیبینی؟ ...
|
من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی |
ولی با منت و خواری پی شبنم نمی گردم. |
|